Projectomschrijving
Als één oneindige seconde lijkt de tijd soms tot stilstand te komen: vooral bij dramatische en traumatische gebeurtenissen, maar ook bij hevige emoties als verliefdheid of verdriet. De ervaring van tijd blijkt dan relatief te zijn en zich niet aan de wetten van de chronologica te houden. Wie de balans opmaakt van getuigenverklaringen van één en dezelfde gebeurtenis zal tot dezelfde slotsom komen: de relativiteit van tijd in onze ervaring.
De werken van kunstenaar Menno... Read more Jonker in de tentoonstelling Moments in Time laten verschillende aspecten van die ervaring van 'tijd' zien. Reflexies op gebeurtenissen, voor de kunstenaar als (abstracte) pagina's uit een dagboek, naast werken die als het ware 'buiten de tijd' staan: geinspireerd op koralen, anemonen, vissen en schelpen uit de wereld onderwater. Bij het duiken ervoer Jonker dat ‘buiten-tijdse’ door de totaal ervaring van deze hem omringende nieuwe wereld. Onder water is dat waarvan wij leven, zuurstof, en dat waarop wij vertrouwen, zwaartekracht, niet vanzelfsprekend. Ook was voor hem de ervaring van tijd wezenlijk anders door deze elementaire veranderingen.
Bij het blazen van glas is tijd een crusiale factor; het moment van stolling van het materiaal bepaalt tenslotte het karakter van het object. Tijdens de voorafgaande uren aan de hete ovens wordt naar dat ene moment toegewerkt; de perfecte vorm met afkoeling geconsolideerd. Er is een niet omkeerbare situatie ontstaan.
Bij een traumatische gebeurtenis voltrekt zich een vergelijkbaar proces. De gebeurtenissen volgen elkaar op in een tempo dat je niet gemakkelijk navertelt. En er blijft een gestolde versie van het gebeurde in je geheugen gegrifd. Dit principe was voor Menno Jonker leidend toen hij het idee voor het monument 30 april 2009 voor de gemeente Apeldoorn ontwierp.
De onverwachte wening die het feest in een oogwenk nam, maakte dat de feestballonnen van kleur naar wit verschoten. Gestold, in hun verpakking vastgevroren.
